اختلاف بنینضیر (قرآن)در آیات قرآن به اختلافات بنینضیر اشاره شده است. ۱ - اختلاف درونی بنینضیراختلاف درونى بنىنضير، به رغم وحدت ظاهرى: «هُوَ الَّذِي أَخْرَجَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ ... • لَا يُقَاتِلُونَكُمْ جَمِيعًا إِلَّا فِي قُرًى مُّحَصَّنَةٍ أَوْ مِن وَرَاء جُدُرٍ بَأْسُهُمْ بَيْنَهُمْ شَدِيدٌ تَحْسَبُهُمْ جَمِيعًا وَقُلُوبُهُمْ شَتَّى ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا يَعْقِلُونَ؛او كسى است كه كافران اهل كتاب را از خانههايشان بيرون راند. ... آنها همگى جز در دژهاى محكم يا ازپشت ديوارها با شما نمىجنگند. پيكارشان در ميان خودشان شديد است، امّا در برابر شما ضعيف! گمان مىكنى آنها متحدند، در حالى كه دلهايشان پراكنده است؛ اين بخاطر آن است كه آنها گروهى هستند كه تعقّل نمىكنند.» برداشت مزبور براساس این احتمال است که مقصود از ضمایر جمع در آیه، تنها بنینضیر باشد. ۱.۱ - عامل اختلافجهل بنىنضير، عامل اختلافات داخلى آنان: «أَلَمْ تَر إِلَى الَّذِينَ نَافَقُوا يَقُولُونَ لِإِخْوَانِهِمُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ ... • لَا يُقَاتِلُونَكُمْ جَمِيعًا إِلَّا فِي قُرًى مُّحَصَّنَةٍ أَوْ مِن وَرَاء جُدُرٍ بَأْسُهُمْ بَيْنَهُمْ شَدِيدٌ تَحْسَبُهُمْ جَمِيعًا وَقُلُوبُهُمْ شَتَّى ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا يَعْقِلُونَ؛ آيا منافقان را نديدى كه پيوسته به برادران كافرشان از اهل كتاب مىگفتند: ... آنها همگى جز در دژهاى محكم يا ازپشت ديوارها با شما نمىجنگند. پيكارشان در ميان خودشان شديد است، امّا در برابر شما ضعيف! گمان مىكنى آنها متحدند، در حالى كه دلهايشان پراكنده است؛ اين بخاطر آن است كه آنها گروهى هستند كه تعقّل نمىكنند.» ۲ - اختلاف بنینضیر و منافقاناختلاف بنىنضير و منافقان، به رغم اتحاد ظاهرى: «لَا يُقَاتِلُونَكُمْ جَمِيعًا إِلَّا فِي قُرًى مُّحَصَّنَةٍ أَوْ مِن وَرَاء جُدُرٍ بَأْسُهُمْ بَيْنَهُمْ شَدِيدٌ تَحْسَبُهُمْ جَمِيعًا وَقُلُوبُهُمْ شَتَّى ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا يَعْقِلُونَ؛آنها همگى جز در دژهاى محكم يا ازپشت ديوارها با شما نمىجنگند. پيكارشان در ميان خودشان شديد است، امّا در برابر شما ضعيف! گمان مىكنى آنها متحدند، در حالى كه دلهايشان پراكنده است؛ اين بخاطر آن است كه آنها گروهى هستند كه تعقّل نمىكنند.» ۱.۱ - عامل اختلافبىخردى، عامل اختلاف بنىنضير و منافقان: «أَلَمْ تَر إِلَى الَّذِينَ نَافَقُوا يَقُولُونَ لِإِخْوَانِهِمُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ ... • لَا يُقَاتِلُونَكُمْ جَمِيعًا إِلَّا فِي قُرًى مُّحَصَّنَةٍ أَوْ مِن وَرَاء جُدُرٍ بَأْسُهُمْ بَيْنَهُمْ شَدِيدٌ تَحْسَبُهُمْ جَمِيعًا وَقُلُوبُهُمْ شَتَّى ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا يَعْقِلُونَ؛آيا منافقان را نديدى كه پيوسته به برادران كافرشان از اهل کتاب مىگفتند: ... آنها همگى جز در دژهاى محكم يا ازپشت ديوارها با شما نمىجنگند. پيكارشان در ميان خودشان شديد است، امّا در برابر شما ضعيف! گمان مىكنى آنها متحدند، در حالى كه دلهايشان پراكنده است؛ اين بخاطر آن است كه آنها گروهى هستند كه تعقّل نمىكنند.» ۳ - پانویس۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۴۴۸، برگرفته از مقاله «اختلاف بنینضیر». |